Międzynarodowy Festiwal Teatrów Awangardowych PESTKA 2012

Jeleniogorskie Centrum Kultury zaprasza na Międzynarodowy Festiwal Teatrów Awangardowych PESTKA 2012, w ramach którego odbędą się cykle warsztatów krytyki teatralnej, panele dyskusyjne oraz prezentacje warsztatowe LUNIS – Derevo School on Wheels –/DS/ Drezno/Petersburg, UCZUCIE W DŹWIĘKU – APOTEOZA – Teatr Brama /SN/ Goleniów, POKÓJ AMESA – duet performatywny janicka_elsner /HN/ Poznań, ŻYWOTY ŚWIĘTYCH OSIEDLOWYCH – Agata Kucińska Teatr Ad Spectatores /SN/ Wrocław, ACH, METER – Teatr Glósoli /DS/ Wrocław, MORE HEART CORE! – Teatr Porywacze Ciał /SN/ Poznań, GROTOWSKI - PRÓBA ODWROTU – Teatr Chorea /DS/ Łódź, LONGPLAY – Teatr Improwizacyjny Klancyk – Warszawa, ŻYD – Teatr Odnaleziony /SN/ Jelenia Góra, a także OGŁOSZENIE BEZPŁATNE – Teatr 6 i pół /DS/ Gryfino.
Atmosferę Festiwalu gwarantują także imprezy towarzyszace, koncerty zespołów
Chorzy na Odrę, Baby Król, Cartonnage (Czechy) oraz Kamp!

Gdzie to „między”?
Tożsamość jest płynna. Tożsamość nie jest stanem rzeczy, chciałoby się tu trawestacji młodego Wittgensteina dokonać, zamkniętym, w pełni w jakimśkolwiek momencie dziejowym odczuwalnym, zawsze jest procesem. Nie można jej posiąść, można ją tylko (albo aż) nabywać. Jest ona zawsze w „między” wczoraj a jutro, w samym środku nieustannego dialogu, nieustannej opowieści i odpowiadania opowieściami na opowieści, czyli, jak tego chciał Gadamer, podstawowego sposobu realizacji ludzkiego bycia w świecie.
P. Celan w wierszu „Co zszywa” pisał: „Co zszywa/ ten głos? Do czego/ przyszywa/ ten głos/ tę i tamtą stronę? (...)” Wydaje się, że poeta rozpaczliwie szukał tego, co nazwałbym kategorią „między”. Tego, co, w zasadzie jest niekończącą się treścią, treścią „między”, w jakimś stopniu określaną, interpretowaną przez „tę i tamtą stronę”, ale też dostarczającą „tej i tamtej stronie” określeń, kwestii dialogowych, wreszcie – wciąż kształtującej się tożsamości. Zidentyfikowanie i utożsamienie treści „między” ze świadomością, tożsamością, odnalezienie „między”, we wszystkich jego przejawach, czyli odpowiedź na celanowskie pytanie, jest jednym z największych celów, niemożliwych zresztą do ostatecznego rozwikłania, jakie przed nami od zawsze stoją.
Taki cel stoi także przed tegoroczną edycją Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Awangardowych Pestka. Eksploracja rzeczywistości w poszukiwaniu owego „między”, także w kontekście konwencji teatralnej, nie tyle jako poszukiwanie „aurea mediocritas”, wypośrodkowanej wizji teatru i łączenia klasyki z nowoczesnością, ale raczej ukazywanie nieskończonego przechodzenia, przepływania, nieustannego bycia „w między”. Przełamywanie granic, nieustanny ruch, wyrzucenie poza dyskurs stygmatów horror vacui, które „potworzą” namysł nad światem przez nas nam „międzyprzedstawianym” – oto działania i konstrukcje myślowe, niezbędne w poszukiwaniu utraconego „między” (w minionym stuleciu, zdominowanym przez quasikategorie stałości, „etapy” i „przystanki” - utraconego najdotkliwiej), które są w polu zainteresowań organizatorów tegorocznej edycji PESTKI. Serdecznie zapraszam.

Dyrektor Artystyczny Festiwalu
Łukasz Duda

Koordynator Projektu:
JCK: Łukasz Duda, tel. +48 75 64 23 880 / 881/,
e-mail: teatr@teatrodnaleziony.pl
Steinhaus e.V. Bautzen: Rene Schieback, tel. +49 (0) 35 91 41 086
e-mail: rene.schieback@steinhaus-bautzen.de

Bezpłatne wejściowki do odbioru w Sekretariacie Jeleniogórskiego Centrum Kultury, ul. 1 Maja 60 oraz ul. Bankowa 28/30. Ilość wejściówek ograniczona.
Telefon: (0048) 75 64 23 880 oraz 75 64 78 884.

PROGRAM

30 maja – środa
10.00 – Warsztaty krytyki teatralnej
10.00 – Warsztaty Teatr Brama
18.00 – LUNIS – DEREVO School on Wheels – Występ solo: Nastya Ponomareva /DS/ Drezno – Petersburg
LUNIS
Taniec: Nastya Ponomareva
Oświetlenie: Igor Fomin (Petersburg)
Projekt dźwiękowy / Kompozycja: Grigorij Schmidko (Moskwa)
Czas trwania: 40 min.
„Noc to krótka przerwa pomiędzy przeszłością i przyszłością.
Pęknięcie, przez które wchodząc, można przekroczyć granicę.
Czas wyborów, czas przypadku.”
„Nie ma znaczenia, kim jesteś i jakie jest twoje przeznaczenie. Możesz być kimkolwiek, ale jesteś sam. W cudownej krainie.”
„To proste. Na drogowskazie podano tylko jeden kierunek: życie”
„Chodź ze mną. Na spotkanie wiosny!”

20.00 – Uczucie w dźwięku – Apoteoza – Teatr Brama /SN/ Goleniów
Obsada: Frauke Gliemann, Aleksandra Nykowska, Anna Rynkiewicz, Lena Witkowska, Dorota Ziemińska, Daniel Jacewicz, Alejandro Parages Martinez, Piotr Nykowski, Marcin Styborski
Reżyseria: Daniel Jacewicz
Obsługa akustyczna: Jacek Gałkiewicz
Oświetlenie: Marcin Wańdoch
Premiera: marzec 2010
Czas trwania: 60 min
„Uczucie w dźwięku” jest działaniem artystycznym rozpiętym pomiędzy teatrem a muzyką. Każdy obraz, każde słowo, każda historia, każdy ruch, każda melodia i każdy dźwięk są ze sobą powiązane, tworząc coś, to możemy nazwać atmosferą. Spektakl mówi o miłości, radości, także samotności, a przede wszystkim o wrażliwości. Jest pełen energii i zarazem delikatny i sensualny w odbiorze.
„Uczucie w dźwięku” jest zaproszeniem do wędrówki po świecie skojarzeń. W spektaklu zostały wykorzystane fragmenty tekstów, pieśni oraz działań, które w ciągu ostatnich lat towarzyszyły teatrowi w artystycznej wędrówce. Aktorzy wspominają przyjaciół, odległe kultury, przebyte ścieżki, opowiadają o wrażliwej duszy każdego z nich. Unosząc się w swego rodzaju transie osiągają atmosferę zwierzeń i intymnych opowieści. Każdy z elementów spektaklu ma w sobie moc wspomnienia ulotnych chwil, którymi chcą się oni podzielić.

21.30 – Pokój Amesa – duet performatywny janicka_elsner /HN/ Poznań
Reżyseria, scenariusz: Ewa Janicka, Agata Elsner
Wizualizacje: Marek Straszak
Muzyka: Patryk Lichota
Kostiumy: Alicja Zygadlewicz
Scenografia: Łukasz Kowalski
Czas trwania: 40 min
Idea
„Owe ludzkie pragnienia/tęsknoty, o których tu mowa to: tęsknota za byciem częścią całości i pragnienie indywidualizacji, oryginalności, marzenie o przynależności i marzenie o asertywności, potrzeba i oczekiwanie społecznego oparcia i żądza au¬tonomii; nagła chęć do naśladowania i dążenie do odrębności. W końcu możemy powiedzieć: potrzeba trzymania się za ręce wynikająca z poczucia bezpieczeństwa oraz potrzeba oswobodzenia ich wynikająca z tęsknoty do wolności. Albo, jeśli spojrzymy na tę samą emocjonalną relację z przeciwnej strony: lęk przed wyróżnianiem się i przerażenie przed rozpadem własnego ja”. Z. Bauman Między chwilą a pięknem – o sztuce w rozpędzonym świecie
W „Pokoju Amesa” jedność przeciwieństw nie oznacza wcale idealnego stanu zjednoc¬zenia, bowiem między czarnym i białym istnieje cała paleta barw. To próba zniesie¬nia konwencji, której nie da się przekroczyć.

22.20 – Panel Dyskusyjny: Teatr Brama, Derevo Theater, janicka_elsner /Klub Kwadrat/
23.00 – Muzyka festiwalu – Chorzy na Odrę /Klub Kwadrat/

Elokwentni, emocjonalni, ekstrawaganccy. Wspólnie cierpią na wyjątkowo groźny zespół. Chorzy na Odrę to fuzja łącząca energię pięciu kompozytorów oraz wykonawców muzyki teatralnej i filmowej, dająca efekt niezwykle dynamicznej mieszanki dźwięków zarówno gitarowych, jak i elektro. Od strony literackiej ich skojarzeniowa papka przeplata kulturę salonów i szczerość rynsztoka. Ostry niczym brzytwa język lidera bezkompromisowo celuje w problemy społeczne, kulturowe, a nade wszystko osobiste. Nie ma litości dla siebie, nie ma jej dla słuchacza. Chorzy na Odrę, zapewne z winy własnej twórczości – przywodzącej na myśl zarówno performance, jak i manifest artystyczny – są szeroko eksploatowani na gruncie teatralnym. Brali udział w festiwalach Kontrapunkt, Kontakt, Międzynarodowe Toruńskie Spotkania Teatralne, Dni Odry Fest, SOFFt, Fama, Akustyczeń, Jeziorak. Są to oczywiście udziały gościnne, a każdy taki udział to kompletnie inna historia, gatunek i jakość. W celu bliższego scharakteryzowania ich muzyki z całej gamy stylów muzycznych należy wybrać znajdujący się na samym końcu listy przymiotnik: inne.

...To niezwykle miłe, gdy wśród lepszych, gorszych performance'ów nagle pojawia się na scenie akt, który natychmiast przykuwa uwagę (...) wywołuje uczucie, że dzieje się coś, czego nigdy wcześniej nie było (...) To co mnie najbardziej urzekło to słowo, które nosi cechy rasowej poezji. Olek Różanek posługuje się językiem prostolinijnym, potocznym, ale przy tym wszystkim zupełnie nowym, tych tekstów nie wystarczy wysłuchać raz, trzeba się w nie zagłębić, jak to w poezję...
Stanisław Soyka dla Polskiego Radia

31 maja – czwartek
10.00 – Warsztaty krytyki teatralnej
18.00 – Żywoty świętych osiedlowych – Agata Kucińska Teatr Ad Spectatores /SN/ Wrocław
Adaptacja sceniczna: Agata Kucińska
Reżyseria i scenografia: Agata Kucińska
Muzyka: Sambor Dudziński
Obsada: Agata Kucińska
Premiera 5 listopada 2010 roku, Scena w Browarze Mieszczańskim
Jeden z najlepszych spektakli 2010 roku w Polsce!
Nagrody Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej

Opowieść o mieszkańcach Osiedla, którzy podejrzewają, że powstało ono z boskiej betoniarki poza planem stworzenia. Zbierają się na dachu jednego z bloków, żeby zmienić swój smutny status przypadkowych, niechcianych dzieci. Domagają się legendy, każdy dla siebie osobnej, która dałaby im nieśmiertelność i poczucie bezpieczeństwa. „Nikim jesteś człowieku, jeśli się pierwej w słowach pięknych nie odbijesz” mówi jeden z mieszkańców. Tak powstaje szereg legend o dość nietypowych świętych: pustelnik Egon, który od dawna żadnego grzechu nie popełnił, bo jest na to zbyt stary, doprowadza do oczyszczenia z win pełne grzechów programy telewizyjne, misjonarka Apollonia ma potrzebę niesienia pomocy, więc zatrudnia się w burdelu, zaś wolontariuszka Kunerta opiekuje się porzuconymi przez ludzi zapomnianymi marzeniami.

19.40 – Ach, Meter – Teatr Glósoli /DS/ Wrocław
Obsada: Natalia Wieciech, Joanna Wąż, Marcelina Szczepaniak, Magdalena Prochasek, Edyta Ostojak
Czas trwania: 60 min
Spektakl na podstawie fragmentów Utworu o Matce i Ojczyźnie Bożeny Keff. Ach, Meter! to druga część reżyserskiego manifestu mówiącego o prawach człowieka, w którym twórcy poruszają temat tożsamości narodowej, wojny oraz macierzyństwa. Inscenizacja o wysoce feministycznym zabarwieniu opowiada o relacji matki (Meter) i córki (Usi), które próbują odnaleźć wspólny język i porozumienie. Po spektaklu odbędzie się wystawa fotograficzna autorstwa Sebastiana Mintusa.

21.00 – Panel dyskusyjny
22.30 – Muzyka festiwalu – BABU KRÓL
BABU KRÓL to zespół składający się z dwóch muzyków na co dzień znanych jako Bajzel i Budyń, muzykujących w ramach zespołu POGODNO.
Bajzel to człowiek orkiestra. Legenda tanecznych rytmów, hipnotycznego transu i poetyki Witkacego. Znany w Polsce i nie tylko. Coroczny zdobywca Yacha za nietuzinkowy teledysk.
Budyń to wokalista, muzyk, performer, lider zespołu POGODNO. Znany z solowych poczynań, kolaboracji z teatrem i brawurowych występów na scenie.
Tym razem w duecie. Tym razem oddając szacunek Edwardowi Stachurze. Wydobyli jego wiersze spod tony powyciąganych swetrów i ckliwych harcerskich zaśpiewów. Nagrali płytę mocną, magiczną, motoryczną. Kilometry pożerane w trakcie lat grania bigbitu zaowocowały wyczuciem rytmu poety wędrującego i piosenkami, które pokazują Stachurę jako kogoś bliskiego naszym czasom. Czasom wędrówek migracji i poszukiwań.
Budyń – Jacek Szymkiewicz – wokal, saksofon tenorowy
Bajzel – Piotr Piasecki – wokal, gitara barytonowa, efekty, gitara basowa, efekty, cuda i cudeńka

1 czerwca – piątek
10.00 – Warsztaty Katarzyna Pawłowska – Teatr Porywacze Ciał
10.00 – Warsztaty krytyki teatralnej
18.00 – More Heart Core! – Teatr Porywacze Ciał /SN/ Poznań
Obsada: Katarzyna Pawłowska, Maciej Adamczyk
„Bezkompromisowi i nie pozbawieni bezczelności, chwilami wręcz obrzydliwi aktorzy Teatru Porywacze Ciał proponują mocny, ostry, dynamiczny, szalenie przewrotny i żywiołowy performance „More Heart Core!”, wgryzający się niemalże obsesyjnie, i nie bez bólu, ale i oczyszczenia, w nasze mózgi i serca. Katarzyna Pawłowska i Maciej Adamczyk po raz kolejny okazali się mistrzami w żonglowaniu emocjami, tendencjami, prądami, modami i komediowymi chwytami charakterystycznymi dla współczesnych społeczeństw; niczym w transie działającymi performerami znającymi przy tym doskonale granice improwizacji i scenicznej degrengolady. „More Heart Core!” to spektakl prezentujący całe bogactwo aktorskich wizerunków oraz nieprawdopodobnie szybkich i nagłych zwrotów akcji, to kalejdoskop wybuchowego absurdu i skeczy, które czerpiąc z poetyki Latającego Cyrku Monty Pythona są przerażająco wprost śmieszne. Ale nawet śmiech sięgający do bólu naszych trzewi nie zamyka przed nami metaforycznego zwierciadła, w które musimy w końcu spojrzeć, by znaleźć prawdę o sobie i innych. W przedstawieniu Teatru Porywaczy Ciał każdy, nawet wpadający w logoreę, aktorski monolog wydaje się być do bólu szczery. I szczerość scenicznego wyznania, również w działaniach interakcyjnych z publicznością, jest największym atutem tego rewelacyjnego spotkania.”
(Wiesław Kowalski Art Papier 15 września 18 (138) / 2009)

20.30 – Grotowski próba odwrotu – Teatr Chorea /DS/ Łódź
Reżyseria: Tomasz Rodowicz
Muzyka: Tomasz Krzyżanowski
Choreografia: CHOREA
Scenografia: Paweł Korbus, Tomasz Rodowicz
Światło: Tomasz Krukowski
Obsada: Joanna Chmielecka, Julia Jakubowska, Małgorzata Lipczyńska, Adam Biedrzycki, Paweł Korbus, Tomasz Rodowicz, Piotr Grabowski
Premiera: 13 sierpnia 2010, Fabryka Sztuki w Łodzi

Ten projekt jest ekscytujący i ryzykowny zarazem: „Jerzy Grotowski – największy rewolucjonista teatru XX wieku.” Wracam do Grotowskiego po tylu latach trochę z powodu buntu wobec tego, co z tą postacią zostało zrobione, a trochę z powodu poczucia, że jestem mu coś winien – po ludzku, ale przede wszystkim artystycznie. Po zobaczeniu jego Apocalypsis cum figuris w 1974 roku zdecydowałem, że muszę robić teatr – bez odwrotu. Czuję, że dzisiaj mam potrzebę konfrontacji z jego praktycznymi dokonaniami, z jego myślą o teatrze, aktorze, człowieku, religii, ale nie poprzez kolejne wspomnienia, sympozja i seminaria, a poprzez praktykę ludzi, którzy chcą robić teatr i chcą wiedzieć, czy mają z nim jakiś związek, czy nie. Czy są to zamknięte drzwi, czy może został jakiś rodzaj rysy, śladu, niepokoju, piętna i dziedzictwa, wobec którego trzeba stanąć i okazać się go wartym albo się z nim zmierzyć i odrzucić?
Tomasz Rodowicz

21.30 – Panel dyskusyjny – Teatr Porywacze Ciał, Teatr Chorea /Klub Kwadrat/
22.30 – Muzyka festiwalu – Cartonnage /Czechy/ Klub Kwadrat /PESTeczKA/
Praski duet Cartonnage jest jednym z najbardziej cenionych electro-popowych zespołów na lokalnej scenie muzycznej. Powstali w 2003, a ich debiutancki album „CD1” można usłyszeć w filmie „Close To Heaven” Dana Svátka. Drugi album, „Curiously Connected”, był nominowany do nagrody Anděl (czeska wersja Grammy) i nagród TV Óčko. Cartonnage uczestniczyli w prestiżowym festiwalu French Europavox, reedytując utwór Moby'ego „257.zero” z jego najnowszego albumu „Last Night”, a także supportowali legendarny Underworld na ich koncercie w Pradze. Pierwszy singiel „Don't Stop” z ich trzeciego albumu „I'm Not Your Computer” (2011) stał się oficjalnym hymnem Pucharu Świata w skokach narciarckich w Harrachovie (2011), podczas którego band wystąpił z jednym ze swoich sławnych, audiowizualnych show.

2 czerwca – sobota
10.00 – Warsztaty krytyki teatralnej
10.00 – Warsztaty Teatr Chorea
18.00 – Longplay – Teatr Improwizacyjny Klancyk – Warszawa
Longplay to improwizowany spektakl komediowy, w którym widzowie, wybierając jedno słowo, decydują o dalszym przebiegu wieczoru. Sugestia od publiczności inspiruje monolog, który z kolei staje się przyczynkiem do serii scen, wymyślanych na bieżąco i układających się w kolaż zaskakujących skojarzeń i nawiązań.
Teatr Improwizowany Klancyk jest najstarszą polską grupą impro. Od pięciu lat występuje w autorskich, komediowych spektaklach powstających na oczach widzów i z ich bezpośrednim udziałem. Klancyk wykorzystuje popularne na całym świecie techniki improwizacji teatralnej w występach łączących teatr, grę, zabawę, opowiadanie historii, komedię i energię.

19.00 – Żyd – Teatr Odnaleziony /SN/ Jelenia Góra
Inspiracja – tekst Artura Pałygi
Reżyseria – Łukasz Duda
Scenografia – Wiktor Szybałdin
Wideo – Maciej Bartkiewicz
Koprodukcja – Teatr Odnaleziony, Jeleniogórskie Centrum Kultury
Obsada – Renata Marchowska, Wojtek Sałaputa, Łukasz Szybałdin, Andrzej Marchowski, Piotr Kamola
„...Polacy kochają Żydów. Nie ma drugiego takiego tematu, na którym społeczeństwo polskie zna się tak dobrze jak na Żydach. Mimo to, gdy przychodzi do spotkania z Żydem twarzą w twarz, okazuje się, że nic o nim nie wiemy. Bo dobrzy jesteśmy tylko w stereotypach. Jak obejść się z Żydem? Przywitać go podaniem ręki? I czy w ogóle wypada podać mu rękę? A może nogę? Czy Żydowi można podać karpia po żydowsku? Mówi się „Żyd”, czy „Judejczyk”? Kim właściwie jest Żyd i czego tak naprawdę od nas chce? Kto mógłby odpowiedzieć na takie pytania jeśli nie nauczyciele? Wychowawcy naszych dzieci, mentorzy oraz mistrzowie z naszej szkoły! A jednak, i oni w przypadku konfrontacji nic o Żydzie nie wiedzą.”
Piotr Iwaniec
Skomplikowana przeszłość polsko-żydowska i cała gama stereotypów ujawniających się przez doświadczenie grona „belfrów” ze szkoły w bliżej nieokreślonym miasteczku gdzieś w Polsce, zwykłych ludzi przygotowujących się do spotkania z Żydem, niegdyś mieszkańcem miasta – to temat sztuki „Żyd”

20.30 – Ogłoszenie bezpłatne – Teatr 6 i pół /DS/ Gryfino
Reżyseria: Krzysztof Gmiter
Obsada: Weronika Giżycka, Alicja Godyńska, Karolina Kuźniewska, Nina Mucha
Fragmenty ogłoszeń napisanych i przeczytanych rosną i dojrzewają w głowach bohaterek. Szukają siebie w codzienności, w emocjach, wspomnieniach. Rozmowy przepełnione ciszą, napięciem i czekaniem, co wydarzy się między… Ale czy coś się wydarza? Czy to wymysł naszych uprzedzeń i projekcja lęków przed otwarciem się na drugą osobę?
Spektakl powstał na bazie rozmów młodych aktorek na temat relacji z drugą osobą. Konsekwentne „odcedzanie” zbędnych ozdobników teatralnych doprowadziło do zaskakujących efektów. Powstała surowa wymiana emocji i dialog pozawerbalny.
21.20–22.00 – Panel Dyskusyjny Teatr Odnaleziony, Teatr 6 i pół, Klancyk
22.00 – Muzyka Festiwalu – KAMP! /Klub Kwadrat/
KAMP! to elektroniczne trio, które powstało w 2008 w Łodzi. Ich brzmienie często opisywane jest jako melodyjny synth-pop z wpływami nowej fali lat 80-tych, francuskiego house'u czy chill-wave'u. Podwójny singiel „Heats/Distance of the Modern Hearts”, który ujrzał światło dzienne w lecie 2010, to koronny dowód na to, że popularność i dobra prasa KAMP! są w pełni zasłużone. Nie ma przypadku w tym, że portal screenagers.pl poświęcony muzyce alternatywnej uznał „Heats” za najlepszy polski singiel 2010 roku, a zespół koncertował równie często w Polsce, co za granicą (EXPO 2010 w Szanghaju, Culture Collide w L.A., Festival Great Escape w Brighton czy Liverpool Music Week). Latem 2009 , czyli jeszcze w pierwszym roku działalności, zespół gra na Selectorze, Openerze, Audioriver i Festiwalu Tauron Nowa Muzyka w Katowicach. Dochodzą do tego koncerty na zaprzyjaźnionych antenach radiowych – Offsesja w Trójce i Przesłuchanie w Radiu Roxy.
KAMP! to także autorzy solidnych remixów dla Cool Kids Of Death, Nathalie & The Loners, Indigo Tree, The Complainer & The Complainers oraz Thieves Like Us, po które sięgają także w czasie koncertów, tworząc unikalną i energetyczną imprezę.

3 czerwca – niedziela 
16.00 – Panel dyskusyjny: „między” w teatrze – kontrapunkt, interludium czy…?: Łukasz Rostkowski, Ewa Molenda Pilecka, Robert Mania
19.30 – Muzyka festiwalu – Kosmostumostów L.U.C.